خطوت

اللَّهُمَّ وَ اَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ خَطَوْتُ اِلَیْهِ بِرِجْلِی، اَوْ مَدَدْتُ اِلَیْهِ یَدِی، اَوْ تَاَمَّلَهُ بَصَرِی، اَوْ اَصْغَیْتُ اِلَیْهِ بِسَمْعِی، اَوْ نَطَقَ بِهِ لِسَانِی، اَوْ اَنْفَقْتُ فِیهِ مَا رَزَقْتَنِی. (علویه، ص: ۱۷۰, س:۶)