اَقِفُ بَیْنَ دَعْوَتِکَ وَ دَعْوَةِ الشَّیْطَانِ، فَاَتَّبِعَ دَعْوَتَهُ ... وَ اَنَا حِینَیِذٍ مُوقِنٌ اَنَّ مُنْتَهَی دَعْوَتِکَ الْجَنَّةُ وَ مُنْتَهَی دَعْوَتِهِ النَّارُ؟ (علویه، ص: ۱۷۹, س:۴)
فَاِلی مَنْ حِینَیِذٍ مُنْقَلَبُنا عَنْکَ، وَ اِلَی اَیْنَ مَذْهَبُنا عَنْ بابِکَ؟ (سجادیه، ص: ۷۵, س:۴)
وَ اَنَا حینَیِذٍ مُوقِنٌ بِاَنَّ مُنْتَهَی دَعْوَتِکَ اِلَی الْجَنَّةِ، وَ مُنْتَهَی دَعْوَتِه اِلَی النّار. (سجادیه، ص: ۱۰۱, س:۹)