یَا مَنْ اِذَا وَلَجَ الْعَبْدُ فِی لَیْلٍ مِنْ حَیْرَتِهِ یَهِیمُ وَ لَمْ یَجِدْ صَرِیخاً یَصْرُخُهُ مِنْ وَلِیٍّ وَ لَا حَمِیمٍ وَجَدَ مِنْ مَعُونَتِکَ صَرِیخاً مُغِیثاً وَ وَلِیّاً یَطْلُبُهُ حَثِیثاً یُنْجِیهِ مِنْ ضِیقِ اَمْرِهِ وَ حَرَجِهِ وَ یُظْهِرُ لَهُ اَعْلَامَ فَرَجِهِ. (مهدویه، ص: ۲۸۳, س:۱۲)