حطنی

وَ اعْصِمْنِی بِحِیَاطَتِکَ وَ حُطْنِی بِعِزِّکَ، وَ امْنَعْ مِنِّی بِقُوَّتِکَ، وَ قَوِّنِی بِسُلْطَانِکَ. (نبویه، ص: ۴۶۴, س:۹)

وَ حُطْنی مِنْ حَیْثُ لَا اَعْلَمُ حِیاطَةً تَقینی بِها. (سجادیه، ص: ۳۳۲, س:۱۰)

یَا مُحِیطُ، اَحَاطَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْمُکَ، وَ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ رَحْمَتُکَ فَاجْعَلْنِی فِی ضَمَانِکَ، وَ حُطَّنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ بِقُدْرَتِکَ. (علویه، ص: ۸۴, س:۱)