حشرت

وَا نَفْسَاهُ اِنْ حُشِرْتُ اَعْمَی، وَ هَوَیْتُ فِی النَّارِ مَعَ مَنْ هَوَی. (علویه، ص: ۱۲۹, س:۱)

آهِ وَا نَفْسَاهُ اِنْ حُرِسْتُ وَ حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَةِ اَعْمَی، وَ صِرْتُ فِی النّارِ مَعَ مَن هَوَی. (سجادیه، ص: ۴۳۲, س:۱۱)