اللَّهُمَّ اِنِّی لَا اَسْتَطِیعُ اَنْ اَبْلُغَ فِی الثَّنَاءِ عَلَیْکَ وَ لَوْ حَرَصْتُ. (نبویه، ص: ۴۷۳, س:۶)
اَجَلْ وَ لَوْ حَرَصْتُ وَ الْعَادُّونَ مِنْ اَنَامِکَ اَنْ نُحْصِیَ مَدَی اِنْعَامِکَ سَالِفِهِ وَ آنِفِهِ، لَمَا حَصَرْنَاهُ عَدَداً، وَ لَا اَحْصَیْنَاهُ اَمَداً. (حسینیه، ص: ۱۳۳, س:۷)
جَلَّ ثَنَاوُکَ لَا اُحْصِی الثَّنَاءَ عَلَیْکَ وَ لَوْ حَرَصْتُ، وَ اَنْتَ کَمَا اَثْنَیْتَ عَلَی نَفْسِکَ. (صادقیه، ص: ۴۰۲, س:۳)