یَا غَالِبُ، غَلَبْتَ کُلَّ غَلَّابٍ بِقُدْرَتِکَ، فَاغْلِبْ بَالِی وَ هَوَایَ حَتَّی تَرُدَّهُمَا اِلَی طَاعَتِکَ، وَ اغْلِبْ بِعِزَّتِکَ مَنْ بَغَی عَلَیَّ، وَ رَامَ حَرْبِی. (علویه، ص: ۸۱, س:۶)
ثُمَّ قَالَ لَهُ: اَنْتَ اَخِی وَ وَصِیِّی وَ وَارِثِی، لَحْمُکَ مِنْ لَحْمِی، وَ دَمُکَ مِنْ دَمِی وَ سِلْمُکَ سِلْمِی، وَ حَرْبُکَ حَرْبِی، وَ الْاِیمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَکَ وَ دَمَکَ کَمَا خَالَطَ لَحْمِی وَ دَمِی. (مهدویه، ص: ۳۱۴, س:۲)