جندا

ریشه: جند (ج.ن.د)
۲ مورد یافت شد

جُنْداً

کُفَّ عَنِّی اَلْسِنَتَهُمْ (الاعداء) وَ اغْلُلْ اَیْدِیَهُمْ وَ اَرْجُلَهُمْ، وَ اجْعَلْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ سَدّاً مِنْ نُورِ عَظَمَتِکَ، وَ حِجَاباً مِنْ قُوَّتِکَ وَ جُنْداً مِنْ سُلْطَانِکَ. (علویه، ص: ۲۵۹, س:۵)

وَ ابْعَثْ عَلَیْهِمْ (اَعْداءَکَ) جُنْداً مِنْ مَلایِکَتِکَ بِبَاْسٍ مِنْ بَاْسِکَ کَفِعْلِکَ یَوْمَ بَدْرٍ، تَقْطَعُ بِه دابِرَهُمْ، وَ تَحْصُدُ بِه شَوْکَتَهُمْ، وَ تُفَرِّقُ بِه عَدَدَهُمْ. (سجادیه، ص: ۱۳۵, س:۲)