جمعتی

اللَّهُمَّ مَا قُلْتُ فِی جُمُعَتِی هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ اَوْ حَلَفْتُ فِیهَا مِنْ حَلْفٍ اَوْ نَذَرْتُ فِیهَا مِنْ نَذْرٍ فَمَشِیَّتُکَ بَیْنَ یَدَیْ ذَلِکَ کُلِّهِ، فَمَا شِیْتَ مِنْهُ اَنْ یَکُونَ کَانَ، وَ مَا لَمْ تَشَاْ مِنْهُ لَمْ یَکُنْ. (صادقیه، ص: ۳۵۴, س:۶)