کَمِ اخْتَرَمَتْ اَیْدِی الْمَنُونِ مِنْ قُرُونٍ بَعْدَ قُرُونٍ، وَ کَمْ غَیَّرَتِ الاَرْضُ بِبِلاها، وَ غَیَّبَتْ فی ثَراها مِمَّنْ عاشَرَتْ مِنْ صُنُوفِ النّاسِ، وَ شَیَّعَتْهُمْ اِلَی الاَرْماسِ. (سجادیه، ص: ۵۰۰, س:۱۰)