جَعَلْتَ لِفُلَانِ بْنِ فُلَانٍ عَلَیَّ قُدْرَةً فَظَلَمَنِی بِهَا ... فَظَنَّ اَنَّ حِلْمَکَ عَنْهُ مِنْ ضَعْفٍ، وَ حَسِبَ اَنَّ اِمْلَاءَکَ لَهُ عَنْ عَجْزٍ وَ لَمْ تَنْهَهُ وَاحِدَةٌ عَنْ اُخْرَی، وَ لَا انْزَجَرَ عَنْ ثَانِیَةٍ بِاُولَی. (کاظمیه، ص: ۱۲۲, س:۱۸)
فَظَنَّ (الظّالم) اَنَّ حِلْمَکَ عَنْهُ مِنْ ضَعْفٍ، وَ حَسِبَ اَنَّ اِمْلَاءَکَ لَهُ مِنْ عَجْزٍ وَ لَمْ تَنْهَهُ وَاحِدَةٌ عَنْ اُخْرَی، وَ لَا انْزَجَرَ عَنْ ثَانِیَةٍ بِاُولَی. (هادویه، ص: ۱۹۰, س:۱۳)