اَسْاَلُکَ ... اَنْ تُخَلِّصَنِی مِنْ شَرِّ مَا یُرِیدُ بِی اَعْدَایِی بِهِ وَ سَعَی بِی حُسَّادِی، وَ تَکْفِیَنِیهِمْ بِکِفَایَتِکَ وَ تَتَوَلَّانِی بِوِلَایَتِکَ وَ تَهْدِیَ قَلْبِی بِهُدَاکَ وَ تُوَیِّدَنِی بِتَقْوَاکَ وَ تُبَصِّرَنِی بِمَا فِیهِ رِضَاکَ وَ تُغْنِیَنِی بِغِنَاکَ. (مهدویه، ص: ۲۶۷, س:۸)
فَلَسْتُ مُسْتَطیعاً لِقَضاءِ حُقُوقِکَ اِنْ لَمْ تُوَیِّدْنی بِصِحَّةِ تَوْفیقِکَ. (سجادیه، ص: ۴۴۷, س:۱۴)