توبتهما

(لِرَجُلٍ اِنْقَلَبَ اُنْثَی وَ لِاِمْرَاَتِهِ الَّتِی اِنْقَلَبَتْ بِالْعَکسِ): اللَّهُمَّ اِنْ کَانَا صَادِقَیْنِ فِی تَوْبَتِهِمَا فَتُبْ عَلَیْهِمَا، وَ حَوِّلْهُمَا اِلَی مَا کَانَا عَلَیْهِ، فَرَجَعَا اِلَی ذَلِکَ. (حسنیه، ص: ۱۰۷, س:۳)