اُعَوِّذُکَ بِالْوَاحِدِ، مِنْ شَرِّ کُلِّ حَاسِدٍ قَایِمٍ اَوْ قَاعِدٍ، وَ کُلِّ خَلْقٍ رَایِدٍ، فِی طُرُقِ الْمَوَارِدِ، لَا تَضُرُّوهُ فِی یَقَظَةٍ وَ لَا مَنَامٍ وَ لَا فِی ظَعْنٍ وَ لَا فِی مُقَامٍ، سَجِیسَ اللَّیَالِی وَ اَوَاخِرَ الْاَیَّامِ. (نبویه، ص: ۱۳۹, س:۷)