تصنع

یَا رَبِّ، وَ مَا تَصْنَعُ بِعَذَابِی وَ رَحْمَتُکَ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ، اَنَا شَیْءٌ فَلْتَسَعْنِی رَحْمَتُکَ. (علویه، ص: ۱۲۹, س:۸)

وَ مَا تَصْنَعُ یَا سَیِّدِی بِعَذَابِی وَ قَدْ وَسِعَتْ رَحْمَتُکَ کُلَّ شَیْءٍ؟ (صادقیه، ص: ۴۰۲, س:۹)

اللَّهُمَّ اصْنَعْ بِی مَا اَنْتَ اَهْلُهُ، وَ لَا تَصْنَعْ بِی مَا اَنَا اَهْلُهُ، فَاِنَّکَ اَهْلُ التَّقْوَی وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، وَ اَنَا اَهْلُ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَایَا. (علویه، ص: ۴۰۳, س:۷)