اَسْاَلُکَ ... اَیُّمَا عَبْدٍ اَوْ اَمَةٍ مِنْ اَهْلِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَقَبَّلْتَ دَعْوَتَهُمْ، وَ اسْتَجَبْتَ دُعَاءَهُمْ اَنْ تُشْرِکَنَا فِی صَالِحِ مَا یَدْعُونَکَ، وَ اَنْ تُشْرِکَهُمْ فِی صَالِحِ مَا نَدْعُوکَ. (نبویه، ص: ۵۰۴, س:۱۴)
اَسْاَلُکَ ... اَنْ تُشْرِکَنا فی صالِحِ مَنْ دَعاکَ فی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ عِبادِکَ الْمُوْمِنینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ، وَ اَنْ تَغْفِرَ لَنا وَ لَهُمْ. (سجادیه، ص: ۳۴۹, س:۱۶)