اللَّهُمَّ اِنَّکَ تَقْدِرُ وَ لَا اَقْدِرُ، وَ تَعْلَمُ وَ لَا اَعْلَمُ وَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ فَاِنْ رَاَیْتَ لِی فُلَانَةَ تُسَمِّیهَا بِاسْمِهَا خَیْراً لِی فِی دِینِی وَ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی فَاقْدِرْهَا لِی، وَ اِنْ کَانَ غَیْرُهَا خَیْراً لِی مِنْهَا فِی دِینِی وَ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی فَاقْضِ لِی بِهَا. (نبویه، ص: ۲۸۱, س:۶)