تسعی

اِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ اَکَادُ اُخْفِیهَا لِتُجْزَی کُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَی. (نبویه، ص: ۱۹۲, س:۱۳)

فَهَلْ مُوَمَّلٌ غَیْرُکَ فَیُرْجَی، اَمْ هَلْ رَبٌّ سِوَاکَ فَیُخْشَی، اَمْ هَلْ مَعْبُودٌ سِوَاکَ فَیُدْعَی، اَمْ هَلْ قَدَمٌ عِنْدَ الشَّدَایِدِ اِلَّا وَ هِیَ اِلَیْکَ تَسْعَی. (علویه، ص: ۱۳۹, س:۴)

وَ اَنْتَ الَّذی تَسْعَی رَحْمَتُهُ اَمامَ غَضَبِه. (سجادیه، ص: ۹۹, س:۱۳)