وَ اِنّی لَاَعْلَمُ اَنَّ لَکَ دارَ جَزاءٍ مِنَ الْخَیْرِ وَ الشَّرِّ مَثُوبَةً وَ عُقُوبَةً، وَ اَنَّ لَکَ یَوْماً تَاْخُذُ فیهِ بِالْحَقِّ، وَ اَنَّ اَناتَکَ اَشْبَهُ الاَشْیاءِ بِکَرَمِکَ وَ اَلْیَقُها بِما وَصَفْتَ بِه نَفْسَکَ فی عَطْفِکَ وَ تَرَوُّفِکَ. (سجادیه، ص: ۵۳۰, س:۴)