اَسْاَلُکَ ... اَنْ تَرْزُقَنِی تَاْیِیداً تَرْبُطُ بِهِ جَاْشِی وَ تَسُدُّ بِهِ خَلَلِی. (صادقیه، ص: ۳۰۲, س:۵)
اِذَا انْشَقَّتِ الْاَرْضُ عَنِّی ... فَابْعَثْ مَعِی یَا رَبِّ نُوراً مِنْ رَحْمَتِکَ، یَسْعَی بَیْنَ یَدَیَّ وَ عَنْ یَمِینِی تُوْمِنُنِی بِهِ، وَ تَرْبِطُ بِهِ عَلَی قَلْبِی، وَ تُظْهِرُ بِهِ عُذْرِی، وَ تُبَیِّضُ بِهِ وَجْهِی. (فاطمیه، ص: ۵۲, س:۴)