تدعوا

ریشه: دعو (د.ع.و)
۹ مورد یافت شد

تَدْعُوا

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی. (نبویه، ص: ۱۹۵, س:۴)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی. (نبویه، ص: ۳۴۶, س:۸)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ لَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَ لَا تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً. (نبویه، ص: ۳۴۸, س:۱۲)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا ... وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً. (علویه، ص: ۵۵۴, س:۱۶)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی. (سجادیه، ص: ۵۹, س:۱۴)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ لَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَ لَا تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً. (سجادیه، ص: ۹۸, س:۵)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ اَیّاً ما تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْماءُ الْحُسْنی ... وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً. (باقریه، ص: ۳۴, س:۱)

قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی. (باقریه، ص: ۴۸, س:۸)

اللَّهُمَّ دَلَلْتَ عِبَادَکَ عَلَی نَفْسِکَ ... وَ قُلْتَ: قُلِ ادْعُوا اللَّهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ اَیّاً مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَی. (هادویه، ص: ۱۷۷, س:۱۲)