اِلَهِی اِنْ کُنْتُ اقْتَرَفْتُ ذُنُوباً حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ بِاقْتِرَافِی لَهَا، فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِسَعَةِ رَحْمَتِکَ، وَ تُنْقِذَنِی مِنْ اَلِیمِ عُقُوبَتِکَ، وَ تُدْرِجَنِی دَرَجَ الْمُکْرَمِینَ. (علویه، ص: ۴۱۶, س:۱۲)
اِنْ کُنْتُ یا اِلَهی اقْتَرَفْتُ ذُنُوبا حالَتْ بَیْنی وَ بَیْنَکَ بِاقْتِرافی لَهَا، فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِسَعَةِ رَحْمَتِکَ، وَ تُنْقِذَنی مِنْ عِقابِکَ وَ تُدْرِجَنی دَرْجَ الْمُکْرَمینَ فی صَفْحِکَ. (سجادیه، ص: ۵۵۰, س:۲)