کَفَّلْتُکَ دُیُونِی وَ دُیُونَ خَلْقِکَ عَلَیَّ حَتَّی تَقْضِیَهَا جَمِیعَهَا عَنِّی، وَ تُخَلِّصَنِی مِنْ عَظِیمِ تَبِعَاتِهَا وَ اَمَانَاتِی حَتَّی تُوَدِّیَهَا. (نبویه، ص: ۴۰۵, س:۱۷)
اَسْاَلُکَ ... اَنْ تُخَلِّصَنِی مِنْ شَرِّ مَا یُرِیدُ بِی اَعْدَایِی بِهِ وَ سَعَی بِی حُسَّادِی، وَ تَکْفِیَنِیهِمْ بِکِفَایَتِکَ وَ تَتَوَلَّانِی بِوِلَایَتِکَ وَ تَهْدِیَ قَلْبِی بِهُدَاکَ وَ تُوَیِّدَنِی بِتَقْوَاکَ وَ تُبَصِّرَنِی بِمَا فِیهِ رِضَاکَ وَ تُغْنِیَنِی بِغِنَاکَ. (مهدویه، ص: ۲۶۷, س:۶)