تَرَانِی وَ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ تَخْبُرُ حَاجَتِی وَ تَعْرِفُ ضَمِیرِی وَ لَا یَخْفَی عَلَیْکَ اَمْرُ مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ وَ مَا اُرِیدُ اَنْ اُبْدِیَ بِهِ مِنْ مَنْطِقِی وَ اَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتِی وَ اَرْجُوهُ لِعَاقِبَتِی. (علویه، ص: ۴۲۶, س:۱)