تحوطنی

اَسْاَلُکَ ... اَنْ تَحُوطَنِی وَ وَالِدَیَّ وَ وَلَدِی وَ اِخْوَانِی وَ اَخَوَاتِی وَ مَالِی، بِحِفْظِکَ، وَ اَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی فِی کَذَا وَ کَذَا. (نبویه، ص: ۸۳, س:۹)