اَوْرِدْنَا مَوَارِدَ الْاَمْنِ ... بِاعْتِقَادِنَا مَا عَرَّفُونَاهُ مِنْ تَوْحِیدِکَ وَ وَقَفُونَا عَلَیْهِ مِنْ تَعْظِیمِ شَاْنِکَ وَ تَقْدِیسِ اَسْمَایِکَ وَ شُکْرِ آلَایِکَ وَ نَفْیِ الصِّفَاتِ اَنْ تَحُلَّکَ وَ الْعِلْمِ اَنْ یُحِیطَ بِکَ وَ الْوَهْمِ اَنْ یَقَعَ عَلَیْکَ. (کاظمیه، ص: ۱۱۱, س:۱۲)