وَ انْظُرْ اِلَیَّ نَظْرَةً لَا اَشْقَی بَعْدَهَا اَبَداً وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِی وَ غُرْبَتِی وَ انْفِرَادِی فَقَدْ رَجَوْتُ رِضَاکَ وَ تَحَرَّیْتُ الْخَیْرَ الَّذِی لَا یُعْطِیهِ اَحَدٌ سِوَاکَ وَ لَا تَرُدَّ اَمَلِی. (مزار، ص: ۳۴۰, س:۷)