تجیبه

سَیِّدی سَیِّدی، وَ هَذِهِ یَدایَ قَدْ مَدَدْتُهُما اِلَیْکَ بِالذُّنُوبِ مَمْلُوَّةً وَ عَیْنایَ اِلَیْکَ بِالرَّجاءِ مَمْدُودَةً، وَ حَقٌّ لِمَنْ دَعاکَ بِالنَّدَمِ تَذَلُّلاً، اَنْ تُجیبَهُ بِالْکَرَمِ تَفَضُّلاً. (سجادیه، ص: ۲۰۱, س:۹)

وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی مَنْ دَعَاکَ بِهِ کَانَ حَقّاً عَلَیْکَ اَنْ تُجِیبَهُ. (صادقیه، ص: ۶۲۲, س:۷)