تتبرم

اَنْتَ الَّذِی ... لَا تَتَبَرَّمُ بِکَثْرَةِ حَوَایِجِهِمْ اِلَیْکَ وَ لَا بِقَضَایِهَا، لَهُمْ فَاِنَّ قَضَاءَ حَوَایِجِ جَمِیعِ خَلْقِکَ اِلَیْکَ فِی اَسْرَعِ لَحْظٍ مِنْ لَمْحِ الطَّرْفِ، وَ اَخَفُّ عَلَیْکَ، وَ اَهْوَنُ مِنْ جَنَاحِ بَعُوضَةٍ. (مهدویه، ص: ۲۸۰, س:۶)