فَجَانَبْتُ لَذِیذَ الرُّقَادِ بِحَمْلِ ثِقْلِ السُّهَادِ وَ تَجَافَیْتُ طِیبَ الْمَضْجَعِ بِانْسِکَابِ غَزِیرِ الْمَدْمَعِ، وَ وَطِیْتُ الْاَرْضَ بِقَدَمِی، وَ بُوْتُ اِلَیْکَ بِذَنْبِی. (علویه، ص: ۴۷۹, س:۱۸)
بُوْتُ اِلَیْکَ رَبِّی مِنْ ذُنُوبِی، وَ اَسْتَغْفِرُکَ مِنْ جُرْمِی. (حسنیه، ص: ۸۹, س:۱۷)
بُوْتُ اِلَیْکَ بِذَنْبِی، عَمِلْتُ سُوءً، وَ ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی، فَاِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ غَیْرُکَ. (کاظمیه، ص: ۱۲۹, س:۸)