بقاوه

یَا مَنْ یَدُومُ بَقَاوُهُ. (نبویه، ص: ۱۳۰, س:۱۹)

سُبْحَانَ مَنْ هُوَ اِلَی غَیْرِ غَایَةٍ یَدُومُ بَقَاوُهُ. (علویه، ص: ۶۴, س:۸)

وَ اَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفِی عَنْ قَلِیلٍ مِنْ بَلَاءِ الدُّنْیَا وَ عُقُوبَاتِهَا، وَ مَا یَجْرِی فِیهَا مِنَ الْمَکَارِهِ عَلَی اَهْلِهَا، عَلَی اَنَّ ذَلِکَ بَلَاءٌ وَ مَکْرُوهٌ، قَلِیلٌ مَکْثُهُ، یَسِیرٌ بَقَاوُهُ، قَصِیرٌ مُدَّتُهُ. (علویه، ص: ۳۷۵, س:۱۷)