بعفو

یا مَنْ جَعَلَ الصَّبْرَ عَوْناً عَلَی بَلایِه، وَ جَعَلَ الشُّکْرَ مادَّةً لِنَعْمایِه، قَدْ جَلَّتْ نِعْمَتُکَ عَنْ شُکْری، فَتَفَضَّلْ عَلَی اِقْراری بِعَجْزی بِعَفْوٍ اَنْتَ اَقْدَرُ عَلَیْهِ وَ اَوْسَعُ لَهُ مِنّی. (سجادیه، ص: ۱۸۷, س:۱)

وَ اَعُوذُ بِعَفْوِ اللَّهِ. (صادقیه، ص: ۳۰۹, س:۹)

وَ اَعُوذُ بِعَفْوِ اللَّهِ. (صادقیه، ص: ۵۱۴, س:۱۴)