بضوء

ریشه: ضوا (ض.و.ا)
۲ مورد یافت شد

بِضَوْءِ

اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَی الْجِنَانِ فَحَسُنَتْ وَ اَشْرَقَتْ وَ تَزَیَّنَتْ بِضَوْءِ نُورِ ذَلِکَ الْاسْمِ. (نبویه، ص: ۲۰۷, س:۱۰)

وَ اجْعَلْنا مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِه (القرآن) وَ یَاْوی مِنَ الْمُتَشابِهاتِ اِلَی حِرْزِ مَعْقِلِهِ وَ یَسْکُنُ فی ظِلِّ جَناحِهِ وَ یَهْتَدی بِضَوْءِ صَباحِه وَ یَقْتَدی بِتَبَلُّجِ اِسْفارِهِ وَ یَسْتَصْبِحُ بِمصْباحِهِ وَ لَا یَلْتَمِسُ الْهُدَی فی غَیْرِه. (سجادیه، ص: ۱۹۵, س:۹)