بتالق

اللَّهُمَّ بِتَاَلُّقِ نُورِ بَهَاءِ عَرْشِکَ مِنْ اَعْدَایِی اِسْتَتَرْتُ وَ بِسَطْوَةِ الْجَبَرُوتِ مِنْ کَمَالِ عِزِّکَ مِمَّنْ یَکِیدُنِی اِحْتَجَبْتُ، وَ بِسُلْطَانِکَ الْعَظِیمِ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ وَ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ اِسْتَعَذْتُ. (علویه، ص: ۲۶۵, س:۱۱)