ببیته

(عِنْدَ التَّهْنِیَةِ لِلْقَادِمِ مِنْ مَکَّةَ): قَبِلَ اللَّهُ نُسُکَکَ، وَ رَحِمَ سَعْیَکَ، وَ اَخْلَفَ عَلَیْکَ نَفَقَتَکَ، وَ لَا جَعَلَهُ آخِرَ عَهْدِکَ بِبَیْتِهِ الْحَرَامِ. (علویه، ص: ۴۹۳, س:۱۹)