باناتک

تَستَنْظِرُهُمْ بِاَناتِکَ اِلَی الْاِنابَةِ، و تَتْرُکُ مُعاجَلَتَهُمْ اِلَی التَّوْبَةِ لِکَیْلا یَهْلِکَ عَلَیْکَ هالِکُهُمْ، وَ لَا یَشْقَی بِنِعْمَتِکَ شَقِیُّهُمْ اِلَّا عَنْ طُولِ الْاِعْذارِ اِلَیْهِ، وَ بَعْدَ تَرادُفِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِ. (سجادیه، ص: ۲۹۲, س:۱۵)