وَ لَا تَکِلْنی اِلَی اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ، وَ لَا اِلَی رَاْیی فَیُعْجِزَنی، وَ لَا اِلَی الدُّنْیا فَتَلْفِظَنی، وَ لَا اِلَی قَریبٍ وَ لَا بَعیدٍ، بَلْ تَفَرَّدْ بِالصُّنْعِ لی. (سجادیه، ص: ۳۴۷, س:۵)