باعلاه

ریشه: علو (ع.ل.و)
۲ مورد یافت شد

بِأَعْلَاهُ

اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ مِنْ عَلَایِکَ بِاَعْلَاهُ، وَ کُلُّ عَلَایِکَ عَالٍ، اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ بِعَلَایِکَ کُلِّهِ. (نبویه، ص: ۴۶۶, س:۱۰)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ مِنْ عُلُوِّکَ بِاَعْلَاهُ، وَ کُلُّ عُلُوِّکَ عَالٍ. (باقریه، ص: ۷۳, س:۱۸)