باذخ

ریشه: بذخ (ب.ذ.خ)
کلمات: بَاذِخٌ، بَاذِخُ
۴ مورد یافت شد

بَاذِخٌ

لَا یَفْزَعُکَ لَیْلٌ دَامِسٌ، وَ لَا قَلْبٌ هَاجِسٌ، وَ لَا جَبَلٌ بَاذِخٌ وَ لَا عُلُوٌّ شَامِخٌ وَ لَا سَمَاءٌ ذَاتُ اَبْرَاجٍ وَ لَا بِحَارٌ ذَاتُ اَمْوَاجٍ وَ لَا حُجُبٌ ذَاتُ ارْتَاجٍ وَ لَا اَرْضٌ ذَاتُ فِجَاجٍ. (کاظمیه، ص: ۲۲, س:۲)

بَاذِخُ

یَا بَاذِخُ یَا فَارِجُ یَا فَاتِحُ. (نبویه، ص: ۱۳۳, س:۶)

یَا بَاذِخُ یَا فَتَّاحُ. (علویه، ص: ۲۰۶, س:۱۴)

یَا عَالِمُ یَا شَامِخُ یَا بَاذِخُ. (حسینیه، ص: ۱۱۷, س:۶)