بادکار

اِلَی نِعْمَةٍ وَ لَهْوٍ بِغَیْرِ اسْتِمَاعِ لَغْوٍ وَ لا بِادِّکَارٍ شَجْوٍ وَ لَا بِاعْتِذَارِ شَکْوٍ سَقِیمٍ وَ لَا کَلِیمٍ. (علویه، ص: ۱۴۳, س:۱۱)