باحیایها

وَ لَا اَسْتَشْهِدُ عَلَی صِیامی نَهاراً، وَ لَا اَسْتَجیرُ بِتَهَجُّدی لَیْلاً، وَ لَا تُثْنی عَلَیَّ بِاِحْیایِها سُنَّةٌ، حَاشَی فُرُوضِکَ الَّتی مَنْ ضَیَّعَها هَلَکَ. (سجادیه، ص: ۱۷۰, س:۸)