انیق

اِلَهِی لِسَانٌ کَسَوْتَهُ مِنْ تَمَاجِیدِکَ اَنِیقَ اَثْوَابِهَا کَیْفَ تَهْوِی اِلَیْهِ مِنَ النَّارِ مُشْتَعِلَاتُ الْتِهَابِهَا؟ (علویه، ص: ۱۰۲, س:۱۲)