اِنِّی اَحْمَدُ اِلَیْکَ اِلَهِی وَ اِلَهَکَ وَ اِلَهَ آبَایِکَ الْاَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، وَ رَبَّ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرَضِینَ بِمَا هُوَ اَهْلُهُ، وَ کَمَا هُوَ اَهْلُهُ، وَ کَمَا یُحِبُّ وَ یَنْبَغِی. (علویه، ص: ۶۱, س:۱)