فَاتَّبَعْتُ طَریقَ مَنْ تَقَدَّمَنِی، فِی کَفِّ الْعَادِیَةِ، وَ تَسْکِینِ الطَّاغِیَةِ عَنْ دِمَاءِ اَهْلِ الْمُشَایَعَةِ وَ حَرَسْتُ مَا حَرَسَهُ اَوْلِیَایِی مِنْ اَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ. (حسنیه، ص: ۹۸, س:۴)