مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی، وَ کَمْ مِنْ عَبْدٍ اَمْسَی وَ اَصْبَحَ قَدِ اسْتَمَرَّ عَلَیْهِ الْقَضَاءُ وَ اَحْدَقَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ الْکُفَّارُ وَ الاَعْدَاءُ وَ اَخَذَتْهُ الرِّمَاحُ وَ السُّیُوفُ وَ السِّهَامُ ... وَ اَنَا خِلْوٌ مِنْ ذَلِکَ. (کاظمیه، ص: ۷۲, س:۱)