فَلَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَی ذَنْبی غَیْرُکَ ما فَعَلْتُهُ، وَ لَوْ خِفْتُ تَعْجیلَ الْعُقُوبَةِ لاَجْتَنَبْتُهُ، لَا لِاَنَّکَ اَهْوَنُ النّاظِرینَ اِلَیَّ وَ اَخَفُّ الْمُطَّلِعینَ عَلَیَّ، بَلْ لِاَنَّکَ یا رَبِّ خَیْرُ السّاتِرینَ وَ اَحْکَمُ الْحاکِمینَ وَ اَکْرَمُ الاَکْرَمینَ. (سجادیه، ص: ۲۱۷, س:۱۴)