فَکُنْ اَنْتَ یَا سَیِّدِی ... الْمُنَوِّرَ لِحُفْرَتِی، وَ السَّاتِرَ لِی. (نبویه، ص: ۴۰۲, س:۵)
یَا اللَّهُ السَّاتِرُ لِلْقَبِیحِ. (علویه، ص: ۳۵, س:۶)
اَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی فَلَکَ الْحَمْدُ. (مهدویه، ص: ۳۰۰, س:۴)
فَلَمْ یَمْنَعْکَ جُرْاَتی عَلَی ما عَنْهُ نَهَیْتَنی، وَ لَا انْتِهاکی ما مِنْهُ حَذَّرْتَنی اَنْ سَتَرْتَنی بِحِلْمِکَ السّاتِرِ، وَ حَجَبْتَنی عَنْ عَیْنِ کُلِّ ناظِرٍ، وَ عُدْتَ بِکَریمِ اَیادیکَ حینَ عُدْتُ بِارْتِکَابِ مَعاصیکَ. (سجادیه، ص: ۴۶۰, س:۱۴)