الرنة

هُنالِکَ خَفَّ عَنْهُ عُوّادُهُ، وَ اَسْلَمَهُ اَهْلُهُ وَ اَوْلادُهُ، وَ ارْتَفَعَتِ الرَّنَّةُ وَ الْعَویلُ، وَ یَیِسُوا مِنْ بَرْءِ الْعَلیلِ، غَمَّضُوا بِاَیْدیهِمْ عَیْنَیْهِ، وَ مَدُّوا عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِه یَدَیْهِ وَ رِجْلَیْهِ. (سجادیه، ص: ۵۰۳, س:۱۴)