شَعْبانُ ... الَّذی کَانَ رَسُولُ اللّه ِ صَلَّی اللّه ُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَدْاَبُ فی صِیامِه وَ قِیامِه فی لَیالیهِ وَ اَیّامِه بُخُوعاً لَکَ فی اِکْرامِه وَ اِعْظامِه اِلَی مَحَلِّ حِمامِه اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَی الْاِسْتِنانِ بِسُنَّتِه فیهِ وَ نَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ. (سجادیه، ص: ۲۰۴, س:۱۰)