اللَّهُمَّ فَبِذَلِکَ فَاکْفِنِی هَوْلَ هَذِهِ السَّنَةِ وَ آفَاتَهَا، وَ اَسْقَامَهَا وَ فِتْنَتَهَا وَ شُرُورَهَا وَ اَحْزَانَهَا وَ ضِیقَ الْمَعَاشِ فِیهَا، وَ بَلِّغْنِی بِرَحْمَتِکَ کَمَالَ الْعَافِیَةِ، بِتَمَامِ دَوَامِ النِّعْمَةِ عِنْدِی اِلَی مُنْتَهَی اَجَلِی. (کاظمیه، ص: ۱۰۵, س:۱۲)
تُعاوِرُهُ آفاتُها وَ هُمُومُها وَ کَمْ ما عَسی یَبْقَی لَهَا الْمُتَعاوِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۳, س:۱)
تُعاوِرُنا آفاتُها وَ هُموُمُها وَ کَمْ قَدْ نَرَی یَبْقَی لَهَا الْمُتَعاوِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۹, س:۱۸)